شادواره شهروندی قم با طراحی بخش‌هایی ویژه برای کودکان و نوجوانان، فضایی مفرح، آموزشی و پرنشاط را فراهم کرد؛ جایی که رنگ، حرکت و تمرکز به زبان بازی و خلاقیت، به قلب‌های کوچک آموزش می‌دادند چگونه قهرمان دنیای خود باشند.
به گزارش ستاد خبری دومین شادواره شهروندی قم، در دل شادواره‌ای پر از رنگ و زندگی، غرفه‌هایی برپا شده بودند که نه تنها شادی می‌آفریدند، بلکه مهارت می‌آموختند. کودکانی با چشمانی مشتاق، صف بسته بودند تا نوبت‌شان برای شرکت در «فوت اسپید» و «هند اسپید» برسد؛ بازی‌هایی که تمرکز، دقت و سرعت را در قالب مسابقه‌ای شیرین و دوستانه به چالش می‌کشیدند.
در بازی هیجان‌انگیز فوت اسپید، چراغ‌هایی که به‌صورت ناگهانی روشن می‌شدند، کودکان را به واکنشی سریع وا‌می‌داشتند. هر ضربه‌ی به‌موقع بر چراغ، فریادی از ذوق و امتیازی دیگر برای کوچک‌قهرمانانی بود که با پاهایشان نه تنها رقابت، بلکه نظم ذهنی را تمرین می‌کردند.
کمی آن‌طرف‌تر، «هند اسپید» دست‌های کوچک را به بازی می‌کشید. هر دستی که چراغ روشن‌شده را زودتر لمس می‌کرد، لبخندی عمیق‌تر روی صورت کودک می‌نشاند. اینجا فقط بازی نبود؛ تمرین هماهنگی چشم و دست، پرورش توجه، و تجلی هیجان و اعتمادبه‌نفس بود.
و اما «تونل کش»، تونلی از طناب‌های فشرده و معلق، کودکان را در برابر چالشی فیزیکی و ذهنی قرار می‌داد. آن‌هایی که با دقت، تمرکز و هوش حرکتی مسیر را پشت سر می‌گذاشتند، نه تنها موفقیت را تجربه می‌کردند، بلکه باور به توانایی‌های شخصی‌شان را نیز به دست می‌آوردند.
اما شادواره برای کودکان فقط رقابت نبود؛ رنگ و هنر نیز در گوشه‌ای دیگر، منتظر شکوفایی احساسات لطیف کودکانه بود. در غرفه نقاشی روی صورت، چهره‌های کوچک با سلیقه‌ی خود به بوم‌هایی زنده و پرنشاط تبدیل می‌شدند؛ ببر، پروانه، گل و…
در بخش نقاشی با مداد رنگی و ماژیک، سکوتی شیرین حاکم بود. کودکانی غرق در دنیای رنگ‌ها، با خطوطی ساده، رویاهایشان را روی کاغذ می‌کشیدند. هر خط، داستانی بود. هر رنگ، حسّی از درون دل کوچک‌شان.
در بخش نقاشی با آبرنگ روی سفال، هنرمندان کوچک ابتدا سفال‌هایی را با دست خود ساخته بودند؛ سفال‌هایی که نه تنها ظرفی از خاک، که تجسمی از خلاقیت خاموش‌شان بود. سپس با آبرنگ، جان تازه‌ای به این ظرف‌ها می‌بخشیدند؛ زندگی را بر خاک نقاشی می‌کردند.
و گواش و آبرنگ، در کنار هم، تخته‌های نقاشی را به صحنه‌ی بروز احساسات کودکانه تبدیل کرده بود. رنگ‌هایی تند و زنده، پر از هیجان، انرژی و گاه حتی رؤیاهای پرواز.
شادواره شهروندی قم با این فضاها نشان داد که نشاط، فقط سرگرمی نیست؛ فرصتی است برای پرورش نسل فردا. نسلی که هم می‌دود، هم می‌سازد، هم می‌نویسد و هم می‌نوازد. کودکانی که با شادواره، نه فقط خوشحال، بلکه امیدوارتر از گذشته خانه برگشتند.
دومین شادواره شهروندی قم از ۱۱ تا ۱۹ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴ در بوستان علوی میزبان خانواده‌هاست.
